سلام به دوستان عزیز.
در مورد مطلب قبلی خیلی از دوستان از من خواسته بودند که توضیح بیشتری بدهم که منظورم از این مطلب چه بوده.
باید عرض کنم در این مدت که گذشته است البته زمان طولانی است دو نفر از ترانه سراها
که خواهر هم هستند و فکر کنم به خاطر جنجالهایی که این دونفر در این مدت ایجاد کردند
خوب بشناسید.
بله خانم ها ترانه و بهاره مکرم
واقعا جای تعجب دارد که این خانم هایی که من احترام می گذارم به کارهایشان اما چرا علاقه به گفتن و نوشتن حرفهایی دارند که جز بدنام کردن , که ضرر آن هم برای خودشان است دارند.؟؟؟
در واقع با این کارها و حرفها نشان میدهند با این همه اعلام کردن اینکه چه کسانی ترانه های این دو خواهر را در آلبوم خودشان اجرا میکنند هنوز کمبودی را حس میکنند.
نوشته های من بر این موضوع نیست که من دشمنی با اینان دارم نه به هیچ وجه.
من بخواهم بنویسم بسیار دارم که بنویسم اما بهتر میبینم چیزی گفته نشود.
اما موضوع بعدی در مورد مجله ای است که مطلبی را در مورد موسیقی زیرزمینی نوشته است و خوانندگانی که اکنون مجاز شده اند.
مطلبی واقعا زشت و بی فکرانه.
نویسنده خانمی به نام خوشرنگ بوده است.
واقعا خانم نویسنده شما از چه خبر دارید؟ میدانم که از هیچ خبر دارید. آیا شرمنده خود نیستید؟
لطفا افکار این مردم و این نسل را که هرکدام به خواننده محبوب خود علاقه نشان میدهند را با قلم زننده خود بهم ریخته نکنید.
اگر میخواید اسمی در کنید و بگوئید که هستید میتوانید راه های بهتری را انتخاب کنید.
آیا شما از زحمت این حرفه خبر دارید؟ از عشق به این کار چطور؟ اصلا عشق به موسیقی میدانید چیست و چه حال و هوایی دارد؟
محض رضای خدا از چیزی و چیزهایی که نمیدانید ننویسید اینگونه ممنونتان می شویم.
عزیزانی که میخواهند نوشته های این خانم را بخوانند از لینک زیر استفاده کنند:
سلام
وقتی نشد راجب فیلم بتمن صحبت کنم.(برای فرصتی بهتر انشالا)
از گوشه کنار باز نیز طعنه هایی را میشونم که گویا همچنان آتش بر جان این افراد انداخته است
نیازی به گفتن اسم نیست چون آدمهای به ظاهر اسم و رسم دار که اینان خود را از این دسته
میدانند بسیار کوچک هستن.
صحبت از پدرخوانده میکنند و چون توانایی مقابله را ندارند دم از بی اهمیت بودن موضوع میزنند.
این ها را آدمهای بدی معرفی نمیکنم دست تقدیر این چنین خواسته است که اینان زمین خورده باشند و همیشه از سوپرایزها دم بزنند و از حضور پرنگ خود در بین مردم.
غافلید که رودخانه امان به شما نمی دهد پس با این اراجیف وقت خود را از دست ندهید.
دوستان مهربانم باز با شما خواهم بود و در کنار شما.